ข้อความจากเปลือกมะม่วง
ขวัญเอามะม่วงมาให้ตั้งแต่เช้า
มะม่วงน้ำดอกไม้สีเหลืองอมเขียวกำลังสวยจากสวนบ้านขวัญ
4 ลูกกำลังดี ไม่มากไม่น้อย
เพียงพอจะทำให้คนห่อเหี่ยวรู้สึกชุ่มชื่นขึ้นมาบ้าง
ราวกับรสละมุนของมะม่วงได้ช่วยกล่อมเกลาฟื้นฟูบางอย่างที่เพิ่งสูญเสียไป
เราชอบดูแม่ปอกมะม่วง
ชอบมองคมมีดที่ค่อยค่อยฝานลงบนผิวมะม่วงอย่างแผ่วเบา
ริ้วแล้ว ริ้วเล่า
จนเหลือแต่เพียงสีเหลืองสุกของมะม่วง
ถ้ากินกับข้าวเหนียว แม่จะหั่นต่อเป็นสี่เหลี่ยมลูกเต๋าชิ้นใหญ่
ถ้ากินเปล่า ๆ แม่จะหั่นเป็นชิ้นยาว จัดเรียงใส่จานสวยงาม
แต่บางครั้งแม่ก็โชว์ฝีมือมากกว่านั้น
แม่บากมะม่วงให้เป็นสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ให้เกาะอยู่บนเม็ดยาว ๆ ของมะม่วง
มองดูไกล ๆ เป็นพูเหมือนช่อของดอกไม้อะไรซักอย่าง
…
แต่เราไม่เคยปอกมะม่วงได้สวยเหมือนแม่
วิธีกินมะม่วงของเราช่างเป็นไปอย่างมักง่าย
คว้ามีดมาผ่าแบ่งครึ่ง
แล้วก็ตักกินอย่างง่าย ๆ เสียอย่างนั้น
ความมักง่าย ทำให้เราหยาบกระด้าง
เราชอบมะม่วง
แต่เรากลับไม่ชอบการปอกมะม่วง
…
“เราชอบเนื้อในของมะม่วง
แต่เรากลับรังเกียจเปลือกนอกของมะม่วง”
…
ถ้า 2 บรรทัดนี้เป็นเชิงอุปมา
เราอยากย้ำกับตัวเองให้ชัดเจนอีกครั้งว่า
การศึกษาไม่ได้ช่วยพัฒนาจิตใจเราด้วยเลย
เรารังเกียจคน ‘พวกนั้น’
แต่กลับกลายเป็นว่า สิ่งที่เราทำก็ไม่ต่างได้จากคน ‘พวกนั้น’ ซักนิดเลย
โทษสังคมอย่างเดียวคงไม่ได้
มันผิดที่เนื้อในและระบบความคิดของเราด้วย
เหมือนเดินสะดุดตอไม้ตอใหญ่
พร้อมกันนั้นเราก็ทำศรัทธาในตัวเองร่วงหล่นสูญหายไปด้วย
ครั้งหน้า
เราจะลองตั้งใจปอกมะม่วงดูบ้าง
ถึงมันจะเป็นริ้วที่บิดเบี้ยว ไม่สวยไม่งามเหมือนของแม่
ถึงแรงมือที่ไม่สม่ำเสมอจะบากเนื้อมะม่วงจนดูแหว่ง ๆ เกิน ๆ
แต่อย่างน้อย มันคงทำให้เราเรียนรู้ว่า
รสชาติหวานหอมของมะม่วงที่เราชอบ
สำหรับคนไม่ถนัดอย่างเราแล้ว, มันมาจากเปลือกนอกที่ได้จากการปอกอย่างยากลำบาก
…
ถ้าเราชอบเนื้อสีเหลืองสุกของมะม่วง
เราก็จะต้องชอบเปลือกที่เต็มไปด้วยรอยช้ำของมันด้วย
เพราะไม่เคยมีมะม่วงลูกใดที่งอกออกมาจากต้นโดยไม่มีเปลือก.
1
ตั้งแต่เช้ามาก็ต้อง-อ่าน-คิด-เขียน-แต่บทความ
ยังไม่ได้ไปทำอะไรอย่างอื่นเลยค่า
สมองทำงานหนักยิ่งกว่าการสอบ GAT อีกอะค่ะ ฮ่าๆๆ
2
วันนี้เรื่องที่พี่แมงโก้เขียนทำให้อุ้มย้อนกลับมาถามตัวเองเหมือนกัน
ว่าเราก็เป็นอย่างนี้ด้วยนี่นา
อุ้มชอบกินกุ้ง แต่ไม่ชอบเปลือกของมันเลย
และก็ไม่ชอบปอกด้วย
ทั้งๆที่พ่อก็บอกอยู่ตลอดว่า กินไปเหอะ มันไม่ตายหรอก
มีประโยชน์อีกต่างหาก
ถ้ากุ้งตัวไหนอยู่แล้วในแกงแล้วยังไม่ปอกเปลือก
อุ้มก็ยอมที่จะไม่กินมันเลย
วันหลังจะลองกินกุ้งทั้งเปลือกดูสักตั้ง
ดูซิว่าเราจะเป็นอะไรรึป่าว
เราจะรอดูวันที่อ้อปอกเปลือกมะม่วงได้อย่างสวยงามนะจ๊ะ ^^
เราไม่ชอบเอ็นทรี่นี้เลย
อ่านแล้วเหมือนจะมีความสุข
แต่รู้สึกเหมือนคนยิ้มทั้งน้ำตา
สดใสสิ สดใส
นะ สดใสนะ.
ยังสดใสไม่ออกหรอก
ยิ้มทั้งน้ำตา ก็ยังดีกว่าไม่ยิ้มเลยนะ
คนชอบฟังเพลง อาจไม่ชอบร้องเพลง
คนชอบถ่ายหนัง อาจไม่ชอบดูหนัง
ดังนั้น จะเป็นไรไปหาก คนชอบกินมะม่วง ไม่ชอบปอกมะม่วง เพราะคิดว่าอย่างน้อย คนปอกมะม่วงคงมีความสุขที่มีคนกินมะม่วงของเขา ^^
ชอบมะม่วงน้ำปลาหวาน
เข็ดฟันดี
จริงๆบิวก็เป็นเหมือนกันนะ แต่จะเป็นกับแตงโม หั่นเป็นชิ้นๆไม่ทันใจ เอาช้อนตักมันเลย จ้วงเอาๆ 555
บางทีการทำอะไรที่มันไม่เป็นตามวิธีของมันบ้าง มันก็อร่อยไปอีกแบบนะ ^^
หากว่ากันเรื่องของผลไม้กับการอุปมาแล้ว
คุยกัน 3 วัน 3 คืนไม่จบแน่ๆ อย่างมะม่วงในวั้นนี้ก็เช่นกัน
แบบที่คุณอ้ออุปมาก็แบบนึง
ว่ากันว่าถ้าไม่ชอบอะไรก็ไม่ควรไปทำแบบนั้นกับคนอื่น
ประโยคนี้เป็นจริงสุดๆ แต่ก็เผลอทำแบบนั้นง่ายเอามากๆด้วยเช่นกัน
ต้องระวังให้ดี เพาระถ้าทำไปแล้วต้องมานั่งถูกตัวเองเกลียดนี่
…ตามง้อกันไม่ได้ง่ายๆแน่…
กับมะม่วงกับเปลือกนั้น สำหรับผมถ้าจะอุปมาแล้วคงจะเป็น
เรื่องของ “ผลลัทธ์กับขวบนการ”
คือมีเยอะมากๆ คนที่ชอบผลลัพธ์ แต่ไม่อยากผ่านขบวนการไปถึงผลนั้น
ชอบเกรดสวยๆ แต่ไม่ชอบขบวนการอ่านหนังสือเพื่อไปสอบเอาเหรดเหล่านั้น
ชอบสาวสวยๆ แต่ขี้เกียจเปลี่ยนแปลงตัวเองให้เป็นคนดีให้คู่ควรกับเขา
อารมณ์เดียวกับอยากกินมะม่วงแต่ไม่ชอบปลอกเปลือกเลยใช่ไหมแบบนี้
แต่ในขณะเดียวกัน
ถ้าเป็นมะม่วง เราอาจจะไม่ชอบขบวนการแต่ได้ผลลัพธ์ได้บ้าง
แบบคุณแม่ช่วยปลอกให้คุณอ้อทานแบบนั้น
แต่กับความต้องการในผลลัทธ์อื่นๆ ในชีวิตที่เหลือ… … …
เราต้องเป็นคนตอบตัวเองเองว่าเราอยากได้ผลลัพธ์เหล่านั้นมากไหม
ถ้าอยากได้มาก…แล้วมันมากพอให้เรานึกชอบขบวนการไปถึงมันด้วยไหม?
เอาล่ะ พูดมากแล้วชักอยากกินมะม่วง
วันหลังค่อยมาต่อกันที่ลิ้นจี่และมังคุดนะ :D
หาความสุขใส่ตัวเข้าไว้
เดี๋ยวความทุกข์มันก็ไม่มีที่อยู่เองแหละ
มีความสุขกับการปอก และกินนะ ^^
ปอกมะม่วงเก่งๆ แล้วก็ต้องเลื่อนขั้นไปปอกมะปรางริ้วนะคะ ;p
อ่านผิวเผิน นึกถึงข้าวเหนียวมะม่วงร้านป้าเจือ
อ่านลึกซึ้ง การปอกมะม่วงก็เป็นปรัชญาของชีวิตได้
ทุกสิ่งขึ้นกับการมุมมองของเรา ว่ามั้ยจ๊ะ
อย่าลืมลอง “ปอกมะม่วงเพื่อปอกมะม่วง”
ประโยคนี้บอกทั้ง จขบ. และตัวเอง
“ความมักง่าย ทำให้เราหยาบกระด้าง”
โดน เข้าไปเต็ม
จุกเลยนะหนู
^^
ไงล่ะ อร่อยป่ะ่ล่ะ
นั่นน่ะบ่มในโอ่งเองเลยนะ (ขี้โม้ว่ะ)
สด อร่อย ปราศจากสารกันเสีย 555+
เด่วรอหน้าหนาวมันก็ออกอีก แล้วจะเอามาฝาก (เพราะกินไม่ทัน)
ทำไมเขียนอะไรเศร้าจังล่ะวันนี้
แหม อุส่าดีใจมีคนพูดถึงมะม่วงของเรา
เอ่าาา อ่านไปอ่านมานี
Nostalgique
ไปหน่อยนะ
การศึกษา..
อย่่าไปอะไรมากอ้อ
เรามันแค่คนตัวเล็กๆ
คนตัวใหญ่ๆเค้าลืมไปว่าเค้าเคยเป็นคนตัวเล็ก
ืลืมว่าเราต่างก็มีปัญหาด้านการศึกษาเหมือนๆกัน
ลืมแก้ไข
ทำอย่่างเดียว
ทำใจนะ
หรือไม่งั้น ก็ไปสอบเป็นครูซะ
เหอๆๆๆๆ
เอาเถอะ สู้ๆแล้วกันนะ
ไปแล้ว
มาแย่งไอ้หวายเล่น 55555
>> shachou
บางทีก็แอบเซ็งแทนแม่เหมือนกันนะคะ
เพราะขณะที่แม่ปอก เราก็กินไปด้วย
ปอกเสร็จ มะม่วงหมดพอดี แม่อดกินทู้กที :D
>> พี่เม
มันเปรี้ยวไป >_>
>> บิว
เราชอบหั่นแตงโมเป็นสามเหลี่ยมชิ้นใหญ่ แล้วเอามาแทะอย่างสบายใจ
ชอบตอนที่น้ำแตงโมชุ่มกระจายเต็มปาก ลามเลยไปถึงแก้มถึงคาง
ถึงจะดูซกมกไปหน่อย แต่กินแบบนี้ อร่อยกว่ากินแบบสงบเสงี่ยมเจี๋ยมเจี้ยมเป็นไหน ๆ
เนอะ :)
>> คุณชุดนอน
อีกแล้ว…
เราชอบคอมเมนต์ของคุณชุดนอนอีกแล้ว
จริงด้วย ว่าบางเรื่องผลลัพธ์ก็สำคัญกว่า
แต่เราเชื่อว่า ถ้าได้ผ่านกระบวนการตั้งแต่ต้นจนจบ
ความประทับใจในผลลัพธ์จะมีคุณค่าสูงกว่าการที่ได้ผลลัพธ์มาเฉย ๆ
เอาสิ นอกจากมะม่วง เราก้ชอบมังคุดเหมือนกัน :)
>> พี่จิว
ไล่ความทุกข์ไปกับเปลือกมะม่วงแล้วค่ะ :)
>> น้อยหน่า
คงไม่ไหวล่ะค่ะ ลูกก็เล็กออกปานนั้น
แค่ทุกวันนี้ กินมะปรางยังกินทั้งเปลือกเลย (ด้วยความขี้เกียจปอกอย่างร้ายแรง ^^”)
ถ้าได้ปอกมะปรางริ้วจริง คงถึงขั้นได้เขวี้ยงมีดใส่หน้าใครแน่ :D
>> พี่จุ๋ม
เห็นด้วยค่ะ :)
>> คิ้วหนา
ปอกมะม่วง เหมือนปอกจิตใจตัวเอง
เรารู้สึกได้แบบนี้ :)
>> พี่เอี้ยง
ต้องการคนลูบหลังมั้ยคะ :D
>> ขวัญ
กรี๊ดกร๊าด ><
ขวัญแว้บมาเล่นเน็ตได้แล้ว ;D
– จะรอมะม่วงหน้าหนาวนะ
– ตอนนั้นมันเศร้า เลยเขียนอะไรทำนองนั้น
– ไม่เอา อ้อไม่อยากเป็นครู
ขวัญเป็นน่ะดีแล้ว เดี๋ยวอ้อเป็นนักเรียนให้เอง :D
– นี่แอบแว้บไปหาหวายมาเหรอ
สู้ ๆ เหมือนกันนะ :]