กึ่ง สุก กึ่ง ดิบ : semi happiness

เด็กหญิงมะม่วง ภาคสุก

เมื่อช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา เด็กหญิงมะม่วงออกเดินทางไกลไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง
ไม่ใช่การผจญภัยหรอก
เพราะเด็กหญิงมะม่วงกลับไปยังที่ที่ “เคยคุ้น” ที่มีคน “คุ้นเคย” รออยู่

หนึ่งอาทิตย์ที่ได้ใช้เวลาอยู่ที่นั่น
ช่างเต็มไปด้วยช่วงเวลาที่แสนดีและเป็นสุข
จนทำให้เด็กหญิงมะม่วงไม่อยากกลับไปยังที่ที่จากมา

 

 

 
1. evening wanderers
ทุกเย็น
เด็กหญิงมะม่วงและแม่มะม่วง จะเดินจูงมือกันไปเรื่อย ๆ
เมื่อยก็พัก หายเมื่อยก็เดินต่อ หิวก็แวะกิน (อันนี้สำคัญ ^^)

.. ก๋วยเตี๋ยวไก่ตุ๋นเจ้าใหม่ ถึงแม้รสชาติจะยังไม่เด็ดโดนใจ
แต่รู้สึกสนุกที่เราได้มา “ค้นพบ” อะไรใหม่ ๆ ด้วยกัน
.. ร้านเค้ก ร้านไอติมไข่แข็ง ร้านน้ำเต้าหู้ปักกิ่ง ร้านเกี๊ยวปลา
ยังอยู่ที่เดิม ซอยเดิม คนขายคนเดิม และความอร่อยแบบเดิม ^^
.. ห้องสมุดประชาชน ที่เข้าไปนั่งอ่านและหนาวสั่นด้วยกัน
.. ศาลาริมน้ำ ที่ได้พูดถึงเรื่องเก่า ๆ พร้อมกับแทะเม็ดมะม่วงด้วยกัน ^^” 
อ่อ มีพิเศษหนึ่งวันที่พ่อมะม่วงมาร่วมแจมด้วย
ที่ร้าน My Cup ร้านกาแฟเปิดใหม่แถวบ้าน ที่กาแฟรสชาติงั้น ๆ แต่เค้กอร่อยมากกกก :D
และถนนคนเดิน ที่ทำให้เด็กหญิงมะม่วงได้สมาชิกชาวเป็ดเพิ่มมาอีกหนึ่ง

 

 

 
2. Monster
ช่วงกลางวันที่ต้องอยู่บ้านคนเดียว
เด็กหญิงมะม่วงไปรื้อการ์ตูนของพี่มะม่วงมาอ่าน
“Monster” ของ Urasawa Naoki (Pluto, 20th Century Boy) เป็นเรื่องที่เด็กหญิงมะม่วงเลือก

วางไม่ลงจริง ๆ ทั้งลุ้น กลัว และตกใจไปพร้อมกัน – -*
เหมือนได้ดูหนังดีที่วางพล็อตไว้โคตรเจ๋ง และนำเสนอได้อย่างเจ๋งโคตร 55+
จนตอนนี้ กลายเป็นการ์ตูนอันดับ 1 ในใจไปแล้ว ^^
ชอบมาก อินมาก ถึงขั้นเห็นหน้า Johan ในฝันถึง 2 คืนเต็ม T T

 

 

 
3. books
หนังสือเดินทางมาถึงบ้านเด็กหญิงมะม่วงโดยสวัสดิภาพ
มีเซ็ทนิทาน I Met a LaZy Bear, I Knew a Handsome Elephant, I Flirted with a Cute Dolphin (ชื่อหนังสือเปรี้ยวมาก ^^ ) กับ ฝนตกตลอดเวลา จาก Typhoon
และสูจิบัตรนิทรรศการ “รอยยิ้มสยาม” เล่มโต จาก Happening
ที่ได้มาเพราะตอบคำถามถูกใจกรรมการ ^^

 

 

 
4. dolls
ถึงช่วงนั้นอากาศจะยังหนาว ๆ เย็น แต่ก็ยังพอมีแดดแจ๋ให้ได้เห็นบ้าง
เด็กหญิงมะม่วงเลยไปคุ้ยตุ๊กตาจำนวนหนึ่งที่เก็บไว้ในลัง เอาออกมาซักอย่างบ้าคลั่ง และตากไว้เต็มราวจนเพื่อนบ้านต้องเหลียวมอง 

เวลาได้กอดตุ๊กตาที่มีกลิ่นแดดหอม ๆ จะทำให้เด็กหญิงมะม่วงมีความสุขมาก ^^

 

 

 

 

 

 

 

 

เด็กหญิงมะม่วง ภาคดิบ

เด็กหญิงมะม่วง ผู้กำลังเพ้อเจ้อไปกับความคิดของตัวเอง
เด็กหญิงมะม่วง ผู้ไม่เคยเข้าใจเลยว่า ทำไมบางคำพูดของบางคน ถึงมีอิทธิพลได้ขนาดนี้
น้ำเสียงที่ย้ำชัดข้อความเดิม ๆ อยู่หลายครั้ง มันมีนัยยะสื่อถึงอะไรรึเปล่านะ
ด้วยความอยากรู้ เด็กหญิงมะม่วงจึงเดินทางไปถามผู้รู้
น่าเสียดาย… ผู้รู้ก็ไม่ได้รู้เรื่องนี้มากไปกว่าเด็กหญิงมะม่วงซักนิด

 

 
ดอกไม้ดอกเล็กที่เด็กหญิงมะม่วงพบที่ชายป่าเมื่อ 4-5 วันก่อน
ตอนนี้ เหลือเพียงทุ่งหญ้ากว้างโล่ง ไร้วี่แววของดอกไม้ดอกนั้น
ไร้ร่องรอยให้ตามหา

 

 
เด็กหญิงมะม่วงไม่รู้เลยว่าควรทำอย่างไรต่อไป
ออกไปตามหาดอกไม้?
ออกไปตามหาคำตอบที่ค้างคาใจ?
หรือปล่อยทุกอย่างให้มันผ่านไป .. เหมือนที่มันเคยเป็นมา

 

 
.. คงได้แต่คอยสินะ ..  เด็กหญิงมะม่วงคิด
พร้อมกับหวังว่า อีก 5 วันข้างหน้าเด็กหญิงมะม่วงจะได้รับคำตอบ
และเจอดอกไม้ที่หายไปหลายวันเสียที

 

 

 

 

 

 

 

 

เด็กหญิงมะม่วง ภาคสุก ๆ ดิบ ๆ

เด็กหญิงมะม่วงลองยกนิ้วของเธอขึ้นมาดูและดูด
พบว่ามันมีสีเหลืองจางซีด และรสชาติฝืดเฝื่อน
ไม่ใช่สีเหลืองส้มสดใส รสชาติหวานหอมแบบที่เคย

 

 
ในวันที่รอบตัวของเด็กหญิงมะม่วงมีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
เด็กหญิงมะม่วงก็ยังยิ้มและหัวเราะได้เหมือนคนอื่น
เพียงแต่ทุกครั้งที่ยิ้มและหัวเราะ
เด็กหญิงมะม่วงจะได้ยินเสียงลึกลับดังขึ้นมาว่า “เธอมีความสุขจริง ๆ เหรอ”

 

 
.. ใช่ เรามีความสุข .. เด็กหญิงมะม่วงตอบเสียงลึกลับนั้น
.. ยังมีคนที่ทำให้เรามีความสุขอยู่เคียงข้าง
ยังมีหนังสือดี ๆ ให้อ่าน ยังมีหนังดี ๆ ให้ดู
ยังมีเรื่องที่ทำแล้วสนุก ยังมีพื้นที่ส่วนตัวให้เรากลับไป .. เด็กหญิงมะม่วงย้ำ
ถึงแม้จะมั่นใจในคำตอบ
แต่เด็กหญิงมะม่วงกลับตอบไม่ได้ว่า

ทำไมชั่วขณะที่ตอบคำถาม ขอบตาจึงร้อนและมีน้ำใสปริ่มอยู่ภายใน